Rośliny uprawne wymagają gleb o uregulowanym odczynie PH, optymalnym dla danej kategorii gleby. Wymywanie wapnia, kwaśne deszcze i stosowanie nawozów azotowych w negatywny sposób wpływają na jakość upraw. W Polsce około połowy gleb użytkowanych rolniczo ma odczyn kwaśny lub bardzo kwaśny
Rośliny, które szczególnie źle reagują na zakwaszenie gleby to: pszenica, jęczmień, kukurydza, rzepak, gorczyca, buraki, bobik, koniczyna, nostrzyk, wyka, soja, kapusta, cebula, szpinak, czosnek, seler, sałata oraz drzewa owocowe (wiśnia, czereśnia, śliwa, morela, brzoskwinia i winorośl).
Aby zapobiec zbyt niskiemu pH gruntu stosuje się wapnowanie. Ułatwia ono pobieranie fosforu, który pomaga roślinom rosnąć. Efektem wapnowania jest także zmniejszenie przyswajania przez rośliny jonów kadmu, niklu i cynku, co pozwala przywrócić wartość użytkową glebom skażonym tymi metalami.
W celu odkwaszenia gleby należy stosować nawozy wapniowe według poniższej tabeli:
| Kategoria agronomiczna gleby | Dawkowanie nawozu w kg/ha | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konieczne (pH < 4.0) | Potrzebne (pH 4.1 – 4.5) | Wskazane (pH 4.6 – 5.5) | Ograniczone (pH 5.6 – 6.0) | Zbędne (pH > 6.0) | |
| Lekkie | 1200 | 950 | 700 | 450 | 300 |
| Średnie | 1600 | 1200 | 900 | 600 | 400 |
| Ciężkie | 2000 | 1400 | 1000 | 800 | 600 |
Stosowaną dawkę nawozu należy korygować na podstawie badania zasobności gleby w wapń, powinna mieścić się w granicach 200-2000kg/ha.
Dawki nawozu najlepiej ustalać na podstawie wyników analizy gleby. Należy pamiętać, że nie warto stosować dużych dawek nawozów wapniowych „na zapas” ,raz na wiele lat. W zależności od odczynu i klasy gleby oraz rodzaju zastosowanego nawozu, procesy przemian w glebie po wapnowaniu przebiegają z różną szybkością.